maandag 27 oktober 2008

Herfstdepressie

Als gevolg van de steeds verder om zich heen grijpende financiële crisis gaan steeds meer mensen zich onzeker voelen. Houden we onze baan wel? Kunnen we volgend jaar onze hypotheek nog wel betalen? Is er straks nog wel voldoende geld om met pensioen te kunnen? Voor iedereen die het nieuws een beetje volgt zijn dit stuk voor stuk begrijpelijke vragen. En met het nog dagelijks somberder wordende nieuws doemen de contouren van een grote depressie ook inderdaad steeds scherper op. Eerst ging het nog alleen om de financials en de uitzendbureaus – die zijn altijd als eerste de klos. Maar het begint er inmiddels wel heel erg op te lijken dat ook de “reële economie” dit keer hard wordt geraakt. De eerste ontslagen vallen al en de winstwaarschuwingen zijn niet van de lucht. En dat is natuurlijk nog maar het begin. Want dan volgen onvermijdelijk de overheden met bezuinigingen vanwege hogere uitgaven aan werkloosheidsuitkeringen en scherp dalende belastinginkomsten. En dat versterkt de vraaguitval in de reële economie weer. En zie maar weer eens uit zo'n negatieve spiraal te komen.

Je zou er haast zelf een zware herfstdepressie van krijgen...

De Grote Schoonmaak

Zoals iedere goed ingeburgerde Nederlander weet, bestaat er een zeer probaat middel tegen een herfstdepressie. Het is niet voor niets een diepgeworteld element in onze cultuur om zodra de blaadjes beginnen te vallen het huis eens grondig uit te gaan soppen. De Grote Schoonmaak. Zo'n grote schoonmaak geeft een heerlijk opgeruimd gevoel. En wat is er nou fijner dan opgeruimd het nieuwe jaar tegemoet te gaan? Het kan toch ook geen toeval zijn dat “opgeruimd” het tegenovergestelde van “neerslachtig” betekent?

De les hieruit is alleen al charmant vanwege zijn eenvoud. Kijk nu eens kritisch om je heen. Wat zou je vandaag eens lekker kunnen doen om wat opgeruimder het nieuwe jaar tegemoet te gaan? Je bureau misschien? Tuurlijk, zo'n clean desk werkt een stuk prettiger. Maar kijk nu eens naar je takenlijst. Welke taken staan er al maanden op, zonder dat er veel vooruitgang in zit? Neem deze week eens de tijd om eens wat van die slepende activiteiten af te ronden. Dat geeft ook een clean gevoel! Of kijk eens naar al je archieven – dossiers, documenten, bestanden, mailtjes en favorieten enzo. Is dat in de loop van de tijd niet enorm vervuild? Zou het niet lekker zijn om dat eens goed uit te mesten en opnieuw te structureren? Zeker weten dat je daar nog jaren plezier van hebt.

En als je nou toch zo goed bezig bent, kijk dan ook eens kritisch naar die boekenplank. Welke boeken en tijdschriften heb je het afgelopen jaar niet opengeslagen? Denkt je nou echt dat dat volgend jaar anders zal zijn? Of kun je de ruimte misschien beter besteden aan eigentijdse boeken die aansluiten bij de hedendaagse uitdagingen? En als je nog twijfelt, waarom doe je ze dan niet in een verhuisdoos, zet die ergens in een donker hoekje waar niemand er last van heeft, en haal de boeken er weer uit die u in de loop van het komende jaar wilt inkijken. Kijk dan over een jaar nog eens hoe vol de doos nog is. En geniet dan van het afscheid. Gooi die ballast met een brede glimlach overboord. Althans spreekwoordelijk. Bevrijdend!

Je zou ook nog eens kritisch door je projectenportfolio kunnen lopen. Sta je nog wel achter al die initiatieven? Zou je ze – met de wetenschap van vandaag de dag – nog steeds opstarten? Of zijn erbij die hun uiterste houdbaarheidsdatum al lang hebben bereikt? Misschien kun je er sommige wel samenvoegen. Of gewoon rigoureus stopzetten. Dat lucht enorm op! Het scheelt heel veel negatieve energie, die je veel beter kunt besteden aan kansrijke projecten die overblijven. En misschien geeft het wel de ruimte om met iets nieuws en verfrissends te beginnen. Cool!

Denk ook eens aan de architectuur. Zijn daar in de loop van de tijd geen stofnesten ontstaan? Er is geen betere tijd dan het najaar om stofnesten te ruimen. Het is misschien weinig eervol, maar oh zo lekker om gedaan te hebben. Eindelijk eens die componenten uitfaseren die al jarenlang meer kosten dan opleveren. Eindelijk eens die interfaces op een logische manier gestroomlijnd en eindelijk eens die applicatieservers geconsolideerd. Genieten!

En dan het team. Hoe is het gesteld met de vitaliteit van je team? Gaan die je zonder uitzondering allemaal loyaal helpen om samen door de komende – mogelijk lastige – periode heen te komen? Is iedereen wel voldoende gericht op het gezamenlijke succes? Of zijn er achterblijvers? Kunnen ze misschien niet goed meekomen met de laatste ontwikkelingen? Wordt het dan geen tijd voor een serieuze bijscholing? Of zijn er die misschien gewoon niet op de juiste plek zitten? Komen ze misschien onvoldoende tot hun recht, omdat hun capaciteiten en ambities niet voldoende in lijn zijn met de rest van het team? Zouden ze wel beter kunnen, maar remt hun omgeving hen om een of andere reden? Durf die waarheid dan maar eens onder ogen te zien. Dat kan op dit moment best pijnlijk zijn. Maar in de meeste gevallen zullen je uiteindelijk dankbaar zijn dat je ze een nieuwe kans hebt gegeven. Dat ze ergens anders met een schone lei konden beginnen. Verfrissend!

En hoe zit het tenslotte met je leveranciers? Ben je over allemaal even tevreden? Gaan zij een bijdrage leveren om nog sterker tevoorschijn te komen uit de uitdagende tijd die er aan zit te komen? Zijn ze bereid om mee te delen in de tegenslagen die de huidige markt met zich meebrengt? Zijn zij allemaal voldoende gecommitteerd aan jouw lange-termijn succes? Of heb je ook leveranciers die je nu niet meer geselecteerd zou hebben? Zijn er leveranciers die onvoldoende toevoegen, of in elk geval minder dan je van jouw leveranciers zou verwachten? Er is geen betere tijd om schoon schip te maken. Opgeruimd staat netjes!

Om over te peinzen

En wat nou als je alles al op orde hebt? Alles keurig gestructureerd en opgeruimd. Alleen maar goedlopende projecten en louter medewerkers om trots op te zijn. Alle taken onder controle en allemaal voorbeeldige leveranciers. Denk dan nog eens goed na. Valt er echt helemaal niets op te kuisen? Dat zou namelijk niet zo best zijn. Niet eens zozeer omdat die herfstdepressie dan welhaast onvermijdelijk wordt. Nee, erger nog. Want dan zou jíj best eens op het lijstje van jóuw leidinggevende kunnen staan voor een ernstig gesprek. Hij wil tenslotte óók met een opgeruimd gevoel het nieuwe jaar in. En als jij hém niet kunt helpen met zíjn grote schoonmaak, dan moet je niet gek staan te kijken als je zelf op de nominatie staat om opgeruimd te worden...

Maar ach, geen nood. Over een poosje zal je hem of haar vast dankbaar zijn. Dankbaar dat je ergens anders met een schone lei kon beginnen. Ergens waar je nog veel beter tot je recht komt. Ergens waar er nog volop eer te behalen valt aan het lekker uitmesten van de stal. Want dat geeft toch zo'n onovertroffen opgeruimd gevoel.

Deze overpeinzing is bedoeld om tot nadenken te stemmen. Het is de 10de in een reeks bespiegelingen die op dit weblog gepubliceerd zal worden.

Geen opmerkingen: